300 میلیون سال است که جنگل های عظیم و سرخس ها روی زمین می رویند. این درخت ها پس از مرگ، در باتلاق ها می افتند و در لجن زارها مدفون می شوند. در طول میلیون ها سال روی هم انباشته و به سنگ های سیاه که همان ذغال سنگ هستند، تبدیل می شوند. ذغال سنگ، ماده ای سوختنی است که برای تولید برق و گرما از ان استفاده می شود.
منبع:danestany bartar
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: